Światło i architektura

Trwa Międzynarodowy Rok Światła ustanowiony przez UNESCO – inicjatywa ta ma na celu zwrócenie uwagi światowej społeczności na wieloaspektowe znaczenie światła w życiu codziennym każdego człowieka oraz wykorzystywanie światła w nowych technologiach. Kwietniowa prezentacja nowej iluminacji apartamentowca ZŁOTA 44 wpisała się w obchody Międzynarodowego Roku Światła – warszawiacy co wieczór mogą podziwiać grę świateł na elewacji budynku.

Światło to aspekt od wieków zgłębiany i wykorzystywany w sztuce, architekturze, czy malarstwie. Od najdawniejszych czasów miało wpływ na powstające budowle. Starożytne społeczeństwa wznosiły obiekty kultu, czcząc światło jako źródło życia. Przykładem mogą być tak znane budynki jak: rzymski Panteon, Hagia Sophia, świątynie starożytnego Egiptu, czy późniejsze katedry gotyckie w Europie.

Światło w architekturze wykorzystywane jest do budowania tzw. przestrzeni obrazowej budynku – kreuje plastykę bryły, podkreślając jej walory estetyczne. Według wielu teoretyków sztuki uważa, że światło jest jednym z najważniejszych czynników definiujących architekturę. Le Corbusier powiedział, że architektura jest: grą brył w świetle[1] Współczesna architektura niejednokrotnie inspiruje się światłem, czy też wykorzystuje działanie światła w połączeniu z innowacyjną technologią oraz nowymi materiałami. Za przykład stanowić tu mogą: pełne symboliki światła  Muzeum Żydowskie w Berlinie projektu Daniela Libeskinda czy Kimbell Art Museum, które zaprojektował Louis Kahn. Dla Daniela Libeskinda światło kreuje swoiste sacrum w projektowanych budynkach. Jak mówi jednak architekt, nie chodzi tu o światło samo w sobie, lecz specyficzny sposób w jaki jest ono wprowadzane do wnętrza budynku. W przypadku bryły Muzeum Żydowskiego w Berlinie jest to np. wąska szczelina w dachu przypominająca miecz. Jak powiedział Daniel Libeskind, architektura jest dla niego grą świateł i przestrzeni.[2]

ZŁOTA 44 to  budynek, którego unikatowa fasada doskonale odzwierciedla idee wykorzystania naturalnego światła w przestrzeni wewnątrz obiektu, zapewniając przy tym imtymność apartamentów. Iluminacja zaś sprawia, że wieżowiec stał się nowym świetlnym punktem na mapie warszawskiego nocnego skyline’u.

Wykorzystywanie światła w architekturze ma wymiar ponadczasowy, niezależny od trendów i obowiązującej w danym okresie mody.

[1]  Małgorzata Rogińska-Niesłuchowska ,,Architektura i światło” Biblioteka Cyfrowa Politechniki Krakowskiej

[2] http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/daniel-libeskind-dla-onetu-jestesmy-na-poczatku-fantastycznej-zmiany/c8mdn